مرگ طبيعت در سكوت و خفقان، و غيبت حقوق شهروندي!
شما را با ما ايرانيان چه نسبتي است؟ هرگز در اين سرزمين زيسته‌ايد آيا؟ كيسه‌هاي انباشته از سكه‌هاي نفتي، آيا مجالي مي‌دهد تا بدانيد كه «نفت» تنها سرمايه‌ي اين سرزمين نيست؟ مام ميهن گويا با دشمني دشمن‌تر از بيگانه روبروست چشم اندازهاي زيباي ِ فريبنده‌اي كه ازچشم نظر بيگانگان براي تصاحبش دور نماند، فريباي دل شما نبود شمايي كه دير يا زود همراه با كليد خزائن نفتي ويرانه‌اي را كه ساخته‌ايد ترك خواهيد كرد. كه اگر بود امروز قصد نمي‌كرديد تا اعتراض مدنی به در گل نشستن دریاچه‌ی ارومیه را به ضرب خشونت عریان خاموش سازيد ولي آيا توانستيد؟
مسئله‌ي تازه اي نيست از نخستين روزهاي انقلاب آغاز شد كه هر اعتراض ساده‌اي بوي زُخم سياست مي‌‌گرفت و سرها را به حكم اعتراض به بالاي دار مي برد. اين شد كه صدا در گلو شكست و اعتراض، بغضي گلوگير شد تا دو سال پيش كه با كودتاي 88 عقده‌هاي سر بسته سر باز كرد و فريادمان بر سر حكومت آوار شد، بي‌تدبيري و نابساماني در هر حوزه چه اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي، ورزشي و سياست خود به خود صدايي شد هولناك كه هر فرياد دادخواهانه‌اي لرزه بر اندام شما دولت‌مردان بي كفايت انداخت و مُهر برانداز و تجزيه طلبي خورد و معترضان، محكوم به مخل امنيت ملي شدند.
خود بهتر مي‌دانيد كه در جاي جاي ِاين مملكت فلك‌زده در هر زمان فجايعي رخ مي‌دهد تا نيازي نباشد كه بخواهيم از بي‌سوژگي دست‌به‌دامان طبيعت شويم و محيط زيست را بهانه‌ی اعتراض سیاسی کنیم. اگر گرفتار زلزله، سيل و بلاياي طبيعي شده بوديم حتمن اعتراض‌مان را بر سر گسل‌ها و سيلاب‌‌ها فرو مي‌ريختيم تا مبادا انگشت اتهام را به شما دولت‌مردان نظام نشانه گرفته باشيم كه اعتراض‌مان رنگ سياست بگيرد نه بحث قوميت و تجزيه طلبي بود و نه قصد براندازي نظام بلكه زخم نمک‌سود خشکیده بر خاک سرزمین‌مان، ما را برآشفت تا اعتراض‌مان را بر سر بي‌كفايتي‌تان فرود آوريم و از رخداد فاجعه آگاهتان سازيم اما شما نشان دادید که ما یک‌بار دیگر اشتباه کردیم. نشان دادید که شما اهالی این سرزمین نیستید که اعتراض به نابودی تکه‌ای از آب و خاک این کشور را مستوجب داغ و درفش و تیر و کمان می‌دانید.
اما مطمئن باشيد كه کشاندن يك اعتراض ساده‌ی مدنی و سرکوب آن با به بهانه‌های سیاسی، به سودتان نخواهد بود. رهبری اين حركت بر دوش رهبران وکنش‌گران سياسي نیست، بر شانه‌هاي حساسیت مردم سواراست و تجربه‌هاي تاريخي و سياسي، به پويايي و ورزيدگي حركت‌هاي ملي آذربايجان اذعان دارد و تاريخ گواه است كه تاكنون هيچ قدرتي قادر به رويارويي با قدرت مردم نبوده و نخواهد بود.
